Sztuka stworzona do miejsca

Już niebawem w Muzeum Śląskim indywidualna wystawa Ludwiki Ogorzelec, artysty uznanej na całym świecie. Będzie to kolejna odsłona sztuki stworzonej do miejsca, czyli site-specific art. polscy miłośnicy twórczości Ludwiki Ogorzelec z niecierpliwością oczekują otwarcia, które nastąpi już niebawem…
Wystawawa Ludwiki Ogorzelec – artysty rzeźbiarza – będzie się składała z trzech rzeźb budowanych na miejscu w wyznaczonych przestrzeniach muzeum. Antygrawitacja II z cyklu Krystalizacja przestrzeni to wielkich rozmiarów rzeźba zbudowana z linii drzewa, przeniesiona z CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie i adaptowana do nowej, innej przestrzeni w Muzeum Śląskim. Towarzyszył jej będzie pokaz części historycznego cyklu rzeźby mobilnej (drzewo) przywiezionej z paryskiej pracowni artysty.
Następna praca to rzeźba site-specific Pochylnia z cyklu Krystalizacja przestrzeni, w której linią krystalizującą jej wielką przestrzeń będzie przezroczysty stretch, tworzący rozświetloną białą strukturę nad głowami widzów schodzących bądź wchodzących po pochyłych chodnikach.
Miejscem prezentacji trzeciej pracy site-specific jest Galeria jednego dzieła, czy- li wielka betonowa przestrzeń, w której Ludwika Ogorzelec chce stworzyć Rapsodię przezroczystą z cyklu Krystalizacja przestrzeni. Naprężone między ścianami i krzyżujące się między sobą linki stalowe stworzą konstrukcję, która, ubrana w rozświetlone formy szkła, wraz z dźwiękiem ustanowi emocjonalno-wizualno-dźwiękową przestrzeń, w którą zanurzy się widz.
Ludwika Ogorzelec urodziła się 5 stycznia 1953 roku w Chobieni na Dolnym Śląsku. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (1978–1983), w pracowni prof. Leona Podsiadłego, gdzie uzyskała dyplom magistra sztuki w katedrze rzeźby. Od 1985 roku mieszka w Paryżu. W latach 1985–1987 kontynuowała swój autorski program twórczy w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu, u słynnego artysty rzeźbiarza prof. Césara, który zachwycił się pracami Ludwiki Ogorzelec i zaprosił ją do swojej pracowni. Dla niej była to okazja do skonfrontowania siebie – artysty przybyłej z Polski – z tym co w „wielkim świecie”.
Już w 1986 roku wystawiała w Salonie de la Jeune Sculpture, Salonie d’Automne, w następnym roku w Salonie Réalités Nouvelles, Salonie de mai 44e. Rozpoczęła wówczas współpracę z prestiżową Galerie Barbier Beltz w Paryżu. W kolejnych latach zaczęła otrzymywać zaproszenia na wyjazdy artystyczne – rezydencje, wystawy – w USA, Szwecji, Australii, Chinach, Korei, Kanadzie, Japonii, Wietnamie, Libanie, Łotwie, Bangladeszu, Grecji, Szwajcarii, Kostaryce, Niemczech, Austrii, Belgii, Czechach, Wielkiej Brytanii, Bułgarii, Hiszpanii i oczywiście w Polsce. Ostatnia największa ekspozycja w Polsce ukazująca jej dorobek artystyczny – Szukam momentu równowagi (2020–2021) – odbyła się w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i była jej 107. wystawą indywidualną. W tym samym czasie praca Ludwiki Ogorzelec pokazywana była na wystawie Rzeźba w poszukiwaniu miejsca w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki.
Więcej informacji na stronie www.muzeumslaskie.pl
Foto: R. Wyrwich